Κάποτε είχα γνωρίσει μια κυρία: δεν ήταν στην πρώτη της νεότητα μα κάπου είκοσι εφτά, είκοσι οχτώ χρονώ. Καλλονή πρώτης. Τι στήθος, τι κατατομή, τι βάδισμα... Είχε ένα διαπεραστικό βλέμμα σαν του αετού, πάντα σοβαρή και αυστηρή. Φερνόταν επιβλητικά και απρόσιτα. Φημιζόταν για ψυχρή, σαν τις μέρες των Φώτων και τρομοκρατούσε όλους με την απροσπέλαστη, την τρομερή αρετή της. Κυριολεχτικά τρομερή. Μέσα σ΄όλο τον κύκλο της δεν υπήρχε άλλος τόσο άτεγκτος κριτής, όσο αυτή. Καταδίκαζε όχι μόνο το παραστράτημα, μα και την παραμικρότερη αδυναμία των άλλων γυναικών, και καταδίκαζε μια για πάντα, αμετάκλητα. Στον κύκλο της είχε εξαιρετική θέση. Οι πιο περήφανες και οι πιο τρομερές για την αρετή τους γριές τη σέβονταν και, μάλιστα επιζητούσαν την εύνοιά της. Όλους τους κοίταζε με απάθεια και σκληρά σαν ηγουμένη μεσαιωνικού μοναστηριού. Οι νέες γυναίκες έτρεμαν το βλέμμα της και την κρίση της. Μια της παρατήρηση, ένας υπαινιγμός της, έφτανε να καταστρέψει την υπόληψη οποιουδήποτε, ακόμα και οι άντρες τη φοβόνταν.
Μετάφραση:
Μακρή, Κοραλία
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-606-020-5
Αριθμός έκδοσης:
2η
Έτος έκδοσης:
2018
Πρώτη έκδοση:
1947
Ενιαία Τιμή Βιβλίου:
ΝΑΙ (έως 12/5/2020)
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14 x 21
Σελίδες:
432
Θεματική Ταξινόμηση:
ΞΕΝΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Βάρος:
660 γρ.
Tιμή και δόξα στο νεαρό ποιητή που η μούσα του αγαπά τους νοικάρηδες της σοφίτας και του υπόγειου, και λέει σ’ εκείνους που κατοικούν στα χρυσωμένα παλάτια:
― Είναι κι αυτοί άνθρωποι, είναι αδελφοί σας!
Μ’ αυτά τα λόγια χαιρέτησε ο Μπελίνσκη το 1846 την εμφάνιση των «Φτωχών», κι ο ενθουσιασμός βέβαια του μεγάλου Ρώσου κριτικού, ήταν πολύ δικαιολογημένος: Μόλις άρχισε να γράφει ο Ντοστογιέβσκη, αναγνωρίστηκε αμέσως μαίτρ· είκοσι πέντε χρονώ, σε ηλικία που τόσοι άλλοι συγγραφείς, ακόμα κι αυτοί που έχουν ένα δυνατό ταλέντο, ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους, εκείνος φανερώθηκε άξαφνα, αν όχι με όλη την άνθηση της δυνατής του προσωπικότητας, μα χωρίς άλλο με ό,τι θα έμενε πάντα το το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό της: με τη θερμή και τη μοναδική του συμπάθεια για τους αφανείς νικημένους της ζωής, αυτούς που ο ίδιος αργότερα τους απεκάλεσε «ταπεινωμένους και καταφρονεμένους».
Ο Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέβσκη γεννήθηκε στη Μόσχα στις 30 Οκτωβρίου (ιουλ.)/11 Νοεμβρίου (γρηγ.) του 1821. Ο πατέρας του, ιδιαίτερα μορφωμένος και ευλαβής χριστιανός, άσκησε σημαντική επιρροή στο συγγραφέα και κατ’ επέκταση στο έργο του.
Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικού, που όπως αργότερα αποδείχθηκε δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Πάθος του ήταν η λογοτεχνία.
Η συγγραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1844 με το έργο του Οι φτωχοί. Η σχέση του με τους σοσιαλιστικούς κύκλους των φουριεριστών οδήγησε στη σύλληψή του από την αστυνομία το 1849 και στη φυλάκισή του. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά τελικά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα του δόθηκε χάρη. Εξέτισε τετραετή ποινή σε καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία.
Καταβεβλημένος σωματικά και ψυχικά επέστρεψε στη Ρωσία, όπου και επιδόθηκε στο συγγραφικό του έργο. Χρέη τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει για άλλη μια φορά την αγαπημένη του πατρίδα και να καταφύγει στην Ευρώπη μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του ¶ννα Σνίτκιν. Η νοσταλγία όμως τον οδήγησε ξανά στην Πετρούπολη, όπου και πέθανε στις 28 Ιανουαρίου (ιουλ.)/9 Φεβρουαρίου (γρηγ.) του 1881.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Αν υπάρχει στα σύγχρονα Γαλλικά Γράμματα ένα έργο που αναγνωρίστηκε απΆ τη διεθνή κριτική σαν αριστούργημα και που η απήχησή του είναι παγκόσμια, το έργο...
Αν υπάρχει στα σύγχρονα Γαλλικά Γράμματα ένα έργο που αναγνωρίστηκε απΆ τη διεθνή κριτική σαν αριστούργημα και που η απήχησή του είναι παγκόσμια, το έργο...
0
Αγορά
